Podpowiedź:

Jedno kliknięcie w zdjęcie powiększa je.

Ponowne - jeszcze bardziej.

Stowarzyszenie Absolwentów Politechniki Gdańskiej

    Informacja o naszej stronie internetowej została przekazana do Stowarzyszenia Absolwentów PG, i to co prezentujemy na jej łamach spotkało się z wielkim uznaniem, czego dowodzą m. in. wybrane fragmenty z prowadzonej korespondencji (cytaty za zgodą Stowarzyszenia):

"Witam, bardzo Panu dziękuję za maila.

"Dzień dobry, I ja odezwę się, bo jestem pod wrażeniem pasji z jaką utworzyliście stronę oraz zakresu informacji, jakie na niej prezentujecie. Opublikuję informacje o roczniku 60 w naszych mediach i na stronie głównej Stowarzyszenia aby wypromować inicjatywę a także zachęcić innych do zapoznania się z Waszą stroną. To fascynujące, że więzi studenckie wciąż są w Was tak żywe i prowadzą Was ku kolejnym spotkaniom.

Pozdrawiam serdecznie, Dominika Markowska

(...)

(22.05.2023 r.)

    W wyniku nawiązania tego kontaktu Stowarzyszenie Absolwentów Politechniki Gdańskiej na swojej stronie internetowej i mediach społecznościowych zamieściło zaproszenie skierowane do wszystkich absolwentów PG oraz sympatyków, zachęcając do zapoznania się z naszym serwisem <pg60bl.pl>.

Serdeczne podziękowania należą się wszystkim osobom z SAPG, które zaangażowały się w tą wręcz ekspresową akcję promocyjną naszego swoistego "pamiętnika", oraz za przesłane wyrazy uznania. Dziękujemy!

Informacje pojawiły się w następujących miejscach:

Strona Stowarzyszenia:

https://pg.edu.pl/sapg/2023-05/strona-absolwentow-budownictwa-ladowego-rocznika-1955-1960

Linkedin:

https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:7066351923901161472

Facebook:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100064826195913

Na ww. serwisach można też zapoznać się z rysem historycznym Stowarzyszenia Absolwentów PG, śledzić bieżące wydarzenia, uzyskać członkostwo, pozostawić swój adres email aby otrzymywać Biuletyn Absolwenta, a także zapoznać się z historycznymi opisami i zdjęciami z uczelni i nie tylko.

Dla zainteresowanych bezpośrednim kontaktem:

Stowarzyszenie Absolwentów Politechniki Gdańskiej

e-mail: sapg@pg.edu.pl

strona internetowa: pg.edu.pl/sapg

Piknik patriotyczny na kampusie PG w dniu 13 listopada 2018 r.

    Na zaproszenie Rektora i Senatu Politechniki Gdańskiej <kliknij> do świętowania 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości uczestniliśmy w pikniku patriotycznym, który zgromadził rzesze obecnych i byłych studentów PG.

Zgromadziliśmy się w holu przed Biblioteką Główną (padał deszcz) a także na pięknych owalnych schodach prowadzących na piętro, a także na piętrze z uwagi na dużą ilość osób, którzy nie zmieścili się na parterze.

    Oprawa świętowania podkreślała tę wyjątkową uroczystość. Była reprezentacja grupy historycznej na czele z marszałkiem Józefem Piłsudzkim, który w krótkim przemówieniu podkreślił swój przyjazd z więzienia w Magdeburgu do Polski.

    Każdemu z uczestników wręczono biało-czerwone kokardy, które przypięto do "klaty". Otrzymaliśmy również ściągę z tekstami wielu zwrotek, żeby nie zakończyć śpiewania na 1 lub 2-ch zwrotek w najlepszym razie. Towarzyszył nam Akademicki Chór Politechniki Gdańskiej z gościnnym udziałem gitarzystów.

Dla wszystkich uczestników pikniku był poczęstunek - tradycyjna grochówka (b. dobra) i biało-czerwone ciasteczka.

    Z naszego koleżeństwa byli: Danusia Ulanowska, Jola Marcinkowska, Henio Szypcio, Piotruś Szewczyk z żoną i oczywiście ja Jadzia Duszyńska. Chętnych było więcej osób, ale ze względu na zdrowie lub wyznaczonych wcześniej wizyt lekarskich nie mogli świętować z nami.

Dla podniesienia rangi uroczystości ubrałam się na biało-czerwono dzierżąc w dłoni flagę biało-czerwoną z orłem i napisem POLSKA.

    Uczestniczyłam również w drugiej, naukowej części uroczystości, podczas której o odradzającym się państwie polskim opowiedział prof. dr hab. Eugeniusz Koko z Uniwersytetu Gdańskiego. Tytuł wykładu: "Wojna polsko-rosyjska i przyłączenie Wileńszczyzny (1918-1922)”.

Jeszcze wspomnę pieśni, które śpiewaliśmy:

• Marsz pierwszej brygady / Legiony to żołnierska nuta.../
• Pierwsza Kadrowa / Raduje się serce, raduje się dusza.../
• Maki / Ej, dziewczyno, ej, niebogo jakieś wojsko.../
• Ułani, ułani malowane dzieci /ułani, ułani jakieś.../

    Na zakończenie powiem, że cieszę się, że mogłam uczestniczyć w tej wspaniałej uroczystości. A tak w ogóle to historia mnie fascynuje. Serdecznie wszystkie moje koleżanki i kolegów pozdrawiam. Wspaniale jest należeć do tej drużyny.

Jadzia Duszyńska

Więcej zdjęć z uroczystości można obejrzeć na profilu FB Politechniki Gdańskiej - kliknij <tutaj>.

www.pg.edu.pl 

Motto: "Historia mądrością, przyszłość wyzwaniem"

Historia naszej Alma Mater

    W roku 1960 po 5-cio letnich studiach na Politechnice Gdańskiej, po obronie Pracy Dyplomowej oraz zdaniu egzaminu magisterskiego otrzymaliśmy tytuł „inżynier magistra”. Inżynier to osoba obdarzona ingenium. Pojęcie odpowiadające słowu „inżynier” powstało w czasach nowożytnych. Najpierw dotyczyło jedynie działalności militarnej, wyprowadzonej od łacińskiego słowa ingenium. „Inżynier” w języku polskim pojawił się po raz pierwszy w czasach Zygmunta III Wazy. Występujący w XIX- wiecznej literaturze technicznej „inżenier” przeobraził się we współczesnego „inżynier”.

    Historię naszej Alma Mater wyznaczają dwie główne daty: 6 października 1904 r. i 24 maja 1945 r.

Pierwsza z nich wiążę się z otwarciem Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku (Konigliche Technische Hochschule zu Danzig), druga zaś to przekształcenie gdańskiej uczelni technicznej w polską akademicką szkołę państwową - Politechnikę Gdańską. Dla ścisłości muszę wskazać, że dzieje Politechniki to ciąg przemian, którego świadectwem są zmieniające się nazwy uczelni podczas ostatnich ponad 100 lat:

• Konigliche Technische Hochschule zu Danzig (1904 - 1918),
• Technische Hochschule zu Danzig (1918 – 1921),
• Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig (1921 – 1939),
• Reichshochschule Danzig (1939 - 1945),
• Politechnika Gdańska (1945 - obecnie).

    Politechnika Gdańska posiada swój znak graficzny, rozpoznawczy, służący do jej identyfikacji wizualnej.

Od 1904 roku do 21 marca 2013 r. obowiązywało logo kolorowe, które przedstawiało dwa lwy z bujnymi grzywami, trzymające herb uczelni z czterema symbolami:

• orłem - symbolizującym, że jest to uczelnia państwowa,
• kotwicą - że ma związek z morzem,
• godłem Gdańska -  że ma związek z miastem,
• kagankiem w zębatce - symbolizującym, że jest to uczelnia techniczna.

Do tego napis po łacinie: “WIERNI MORZU I OJCZYŹNIE”.

Obecnie tj. od 21 marca 2013 r. obowiązuje nowe logo, bardzo uproszczone z uwagi na konieczność uporządkowania i wypracowania zasad w obrębie dokumentów (druki funkcyjne, nowe wzory dyplomów, nośników promocyjnych itd.). Zachowane zostały sylwetki lwów i elementy herbu miejskiego. Nowym elementem jest akronim PG - skrót, który funkcjonuje w powszechnej świadomości i używany jest w języku potocznym. Sumując - sylwetki lwów oraz zestawienie inicjałów nazwy uczelni z godłem miasta w polu tarczy herbowej stanowią nierozerwalną i jedną całość.

Zaznaczyć należy, że tylko w okresie Wolnego Miasta Gdańska (1921-1939) logo także zostało uproszczone i obejmowało tylko dwa lwy trzymające herb miasta Gdańska (Technische Hochschule Danzig).

    Politechnika Gdańska to uczelnia wyższa o profilu technicznym, w Gdańsku jest jedną z najstarszych w Polsce autonomicznych uczelni państwowych. Obejmuje 9 wydziałów, na których studiuje ponad 27 tysięcy studentów - na studiach inżynierskich i magisterskich, realizowanych w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym. Uczelnia zatrudnia niemal 2500 osób, w tym 1200 nauczycieli akademickich. Politechnika Gdańska jest też organizatorem wielu krajowych i międzynarodowych konferencji, sympozjów i seminariów.

Cesarz Wilhelm II zdecydował na lokalizację uczelni w Gdańsku, eliminując inne miasta jak np. Wrocław, gdyż tutaj w Gdańsku ma powstać nowoczesny instytut Techniczny, kształcący elitę inżynierską Europy. Projekt wykonawczy kampusu Politechniki Gdańskiej - wówczas określanej jako Królewsko - Pruska Wyższa Szkoła Techniczna jest dziełem wybitnego architekta swoich czasów prof. Alberta Carstena. Autorami koncepcji architektonicznej byli Hermann Eggerth i Georg Thur. Podziw budzi fakt, że już na etapie koncepcji projektowano wielkość, kształt, funkcjonalność a także wyposażenie pomieszczeń co do najdrobniejszego szczegółu np. naczynia ceramiczne zamówiono w Miśni, szkło laboratoryjne z zakładów Carla Zeissa w Jenie. Część aparatury naukowej sprowadzono z wystawy światowej w Chicago. Największym ze wzniesionych budynków jest Gmach Główny o kubaturze 122 tys. m³ (bez piwnic i poddasza) z ok. 210 pomieszczeniami i jest uznawany za wybitne osiągnięcie architektury eklektycznej. W środkowej części oprócz głównych schodów była biblioteka, dwa wysokie hole, sala senatu, Rektorat i Aula. Niezwykle bogaty wystrój obfitował w złocenia i secesyjne ornamenty. Niestety ten wystrój uległ zniszczeniu w pożarze gmachu w 1945 r. Wówczas zniszczeniu uległ również wystrój zewnętrzny z symboliką nawiązującą do przeznaczenia gmachu oraz znajdujący nad głównym wejściem Medalion cesarza Wilhelma II. Zniszczeniu uległa również wieńcząca dach wysmukła wieżyczka zegarowa (wys. 14,5 m), na której szczycie stała złocona alegoryczna postać z pochodnią wyobrażająca Wiedzę. Obecnie jest już odrestaurowana i zamontowana na dachu.

Pierwsze Gaudeamus, czyli początki Politechniki

6 października 1904 r. Cesarz Wilhelm II uroczyście otworzył “ Królewsko - Pruską Wyższą Szkołę Techniczną (dla 600-1000 studentów). Tego samego dnia ówczesny rektor, wybitny matematyk Hans von Mangoldt zainaugurował pierwszy rok akademicki. Wybity został okolicznościowy medal.

Główny projektant i kierownik budowy Albert Carsten został profesorem i prorektorem tej uczelni,

W 1904 r. funkcjonowało 6 Wydziałów: Architektury, Budownictwa, Budowy Maszyn i Elektrotechniki, Budowy Okrętów i Maszyn Okrętowych, Chemii oraz Nauk Ogólnych, aż do roku 1921/1922.

W ramach Wydziałów powstały instytuty specjalistyczne i katedry o różnych profilach ściśle związane z bazą naukowo - dydaktyczną. Wzory organizacyjne przejęto z politechniki w Akwizgranie.

28 lipca 1921 r. na mocy Traktatu Wersalskiego została przekazana władzom Wolnego Miasta Gdańska. Od tego momentu oficjalna nazwa brzmiała: „Politechnika Wolnego Miasta Gdańska" (Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig). Charakterystyczny dla przedwojennej Politechniki Gdańskiej był znaczny udział studentów nieniemieckich. Byli wśród nich także Ukraińcy, Rosjanie, Bułgarzy, Jugosłowianie, Estończycy, Żydzi i in. - lecz zdecydowaną większość stanowili Polacy (36%). Starającym się o utrzymanie niemieckiego charakteru uczelni władzom sprawiało poważne problemy. Postanowili zatem dawać niemieckim różne ułatwienia, również finansowe, co spowodowało wzrost liczby do 43 %.

Warto zaznaczyć, że nasi kochani profesorowie, którzy nas uczyli byli absolwentami tej uczelni. Są to:

• prof. Bronisław Bukowski (1913-1922)
• prof. Witold Nowacki (1929-1934)
• prof. Stanisław Blaszkowiak (1919-1922)
• prof. Roman Wieloch (1929-1934).

    W momencie wybuchu II wojny Światowej w 1939 r. nie było już polskich studentów na uczelni. Gdańsk został wcielony do Rzeszy. W 1941 r. Politechnika została ostatecznie podporządkowania władzom w Berlinie. W 1941 r. Został uchwalony nowy statut, gdzie m.in. kandydaci na studia musieli mieć świadectwa aryjskiego pochodzenia.

W styczniu 1945 r. ostatecznie zawieszono zajęcia. Część pracowników wyjechała pociągami do Niemiec. Rozpoczęto przygotowania do ewakuacji. Najcenniejszą aparaturę, książki i akta rektoratu zapakowano w 500 skrzyń i załadowano na statek „Deutschland”, który 27 stycznia 1945 r. odpłynął do Kilonii, a potem przetransportowano do Turyngii, gdzie miano uruchomić politechnikę zastępczą. Osoby, które odpłynęły na statku „Gustloff” utonęły. W kilka dni po odprawieniu transportu rozpoczęto przekształcenie uczelni w Szpital Wojenny na 3000 łóżek. W Gmachu Głównym umieszczono rannych i chorych, w Instytucie Elektrycznym chorych zakaźnie, Instytut Wodny służył jako trupiarnia.

W momencie odjazdu Rektora Politechnika była niezniszczona z wyjątkiem Laboratorium Wytrzymałościowego rozbitego podczas jednego z nalotów. Tego samego dnia po gwałtownym ostrzale artyleryjskim Rosjanie zajęli teren uczelni. Według świadków dopiero wtedy w zachodniej części Głównego Gmachu powstał pożar, który zniszczył 60% pomieszczeń oraz część Gmachu Chemii. Spłonęła Biblioteka, niewywieziony księgozbiór i wszystkie sale reprezentacyjne Gmachu Głównego.

    Po II Wojnie Światowej dekretem Krajowej Rady Narodowej z dnia 24.05.1945 r. Uczelnia została przekształcona w państwową szkołę akademicką z nazwą Politechnika Gdańska.

Dalsze losy Politechniki Gdańskiej są szczegółowo opisane w „Księdze Pamiątkowej 1945 – 1970”.

    Warto również szczegółowo zapoznać się z opracowaniem "Pionierzy Politechniki Gdańskiej" - książką zaopatrzoną w pieczęć „suchą” i „mokrą”, którą otrzymaliśmy na XIII. Złotym Zjeździe PG60BL w Gdańsku i Koleczkowie z okazji 50-lecia ukończenia studiów. Do pionierów Politechniki Gdańskiej, oprócz osób wymienionych w tej księdze należy dołączyć studentów i pracowników, którzy w latach 1945 – 1949 odgruzowywali Politechnikę a potem ją budowali i tworzyli. Byli wśród nich uczestnicy kampanii wrześniowej, żołnierze Armii Krajowej (najwięcej), Batalionów Chłopskich i Armii Ludowej a także Polskich Sił zbrojnych na Zachodzie i Wschodzie.

    Dziękujemy naszej Politechnice za satysfakcjonujące życie zawodowe, za wszystko co dostaliśmy na starcie i co dotąd w nas pozostało oraz za porządne techniczne abecadło, za poczucie obowiązku, za wiarę i ufność do ludzi. My, „młodzi zapaleńcy”, których trudy dzieciństwa wielu z nas zahartowały i usamodzielniły m.in. dzięki studiom na Politechnice Gdańskiej. My, nasza społeczność akademicka - rocznik 1960, spotykamy się coraz częściej na Zjazdach, spotkaniach w większym lub mniejszym gronie począwszy od 1960 r. Posiadamy hart ducha, energię i wzajemny szacunek i zawsze tęsknimy za następnym spotkaniem. Mieliśmy też szczęście, że spotkaliśmy w czasie studiów solidne, pełne zapału i umiejętności grono nauczycieli akademickich.

Dziękujemy.

Informacje powyższe zebrała i opisała

Jadzia Duszyńska

Podpowiedź:

Jedno kliknięcie w zdjęcie powiększa je.

Ponowne - jeszcze bardziej.

Artykuły prasowe

    Artykuły zamieszczone w 2016 i 2018 roku w "Dzienniki Bałtyckim", dotyczące Politechniki Gdańskiej:

Od roku 2013

Lata 1989 - 2013

Rok 1938

POLITECHNIKA GDAŃSKA 

Nasza Alma Mater